Wie of wat geeft mijn leven zin?
Graag zien en graag gezien worden, dat is één van de belangrijkste dingen in het leven. Mijn man Kris en mijn 3 zonen, Maarten (10 jaar), Robin (7 jaar) en Pepijn (5 jaar) zijn alles voor mij. Mijn man staat me bij in alles wat ik doe, zelfs wanneer ik denk;"Wat heb je nu weer gedaan?", relativeert hij alles. Met mijn 3 zonen kan het al eens botsen, maar we weten dat we niet zonder elkaar kunnen. Zonder mijn 4 jongens zou mijn leven nog weinig zin hebben. Ik heb het geluk dat ik een mooi gezin heb en besef dit ook. Ik koester mijn gezin, het is zo bijzonder!Professioneel staat ook liefhebben centraal bij mij. Ik ben opvoedster van opleiding en dan werk ik mét mensen, zorg ik voor mensen. Iets kunnen betekenen voor mensen die zwakker staan in onze maatschappij, zoals mensen met een fysische en/of mentale handicap, kinderen, bejaarden, zieken, ... en er zoveel voor terugkrijgen (zonder dat dit zelfs hoeft!), dat geeft ook zin aan mijn leven! De band die ik opbouw met die mensen is onbeschrijflijk mooi!
Ik kan ook genieten van het wonderbaarlijke van de natuur, alsook van cultuur, zoals muziek, kunst, omdat dit zoveel zeggend is met weinig of geen woorden! Dit is ook een uitlaatklep voor mij die ik nodig heb in mijn leven.
Wat is geluk voor mij?
foto van object zelf genomen en bewerkt op 21/12/2015
Ook gewoon TEVREDEN zijn is GELUKKIG zijn voor mij. We verwachten soms teveel van geluk. Het is je ook VERWONDEREN over dingen, alles NIET VANZELFSPREKEND vinden, maar beseffen dat je GELUK hebt, zoals het besef dat ik een mooi gezin heb, dat ik en mijn gezin het toch goed hebben, terwijl er zoveel armoede, haat en geweld is in de wereld.
Natuurlijk is het voor sommige mensen heel moeilijk om GELUKKIG te zijn, door ziekte, tegenvallers in het leven, ... . Maar soms is het toch ongelooflijk hoe men erin slaagt om zich soms toch een beetje gelukkig te voelen!
Resultaten PKG-schaal.
Een woordje uitleg
De PKG-schaal of post kritische geloofsschaal is een middel om te meten hoe mensen omgaan met levensbeschouwing. Deze is ontworpen door onderzoekers van de KU Leuven.Kort samengevat zijn er 4 geloofsstijlen (dialoogschool, 2015);
- Letterlijk geloof:hierbij gelooft men letterlijk alles wat in de bijbel staat, het is de enige waarheid.
- Externe kritiek: d.i. een letterlijke afwijzing van de geloofsinhouden. Elk bestaan van God wordt afgewezen. Alles wordt wetenschappelijk verklaard.
- Relativisme: hierbij heeft men interesse in verschillende godsdiensten en kiest men niet voor 1 geloof. Religie wordt bekeken in zijn context (historiciteit).
- Post-kritisch geloof, waarbij men de verhalen uit de bijbel interpreteert door kritisch te zijn. Geloof is een voortdurende zoektocht. Dit is een symbolische aanneming van geloofsinhouden. Via deze link krijg je nog meer uitleg.
Mijn resultaten
Mijn resultaten zijn vooral gesitueerd in het domein van het post-kritisch geloof.
Hier kan ik me goed in vinden. Ik geloof niet letterlijk wat in de bijbel
staat, maar zie de symboliek in de verhalen. Ik sta kritisch tegenover het
wonderbaarlijke dat Jezus zou verricht hebben, maar geloof wel dat Jezus
bestaan heeft, dat hij een ongelooflijk goed mens was en dat naar zijn
voorbeeld leven het ideale is. Dat laatste lijkt me dan weer onmogelijk,
het is dus een zoeken naar wat 'haalbaar' is voor mij om als een goed mens te
leven.
Ik geloof in God, die over ons waakt, maar voel me er toch onzeker over. Wie of wat is hij nu? Ik zal het nooit zeker weten, maar moet dit dan? Ik vind al troost in de gedachte dat ik bij hem terecht kan met mijn gebed, wanneer ik het moeilijk heb of hem kan bedanken voor al het goede dat ik heb. Hier spreek ik mezelf tegen, maar het is mede door mijn christelijke opvoeding dat ik toch in God blijf geloven. Mijn vader heeft in een concentratiekamp gezeten tijdens WOII en vertelde hoe hij elke dag bad tot God opdat hij er levend zou uitkomen. Het is mede door zijn sterk karakter en geluk dat hij eruit geraakt is, maar zijn geloof maakte hem ook weerbaarder. Dat is me altijd bijgebleven.
Het relativisme is ook sterk vertegenwoordigd in mijn
resultaat. Dit kan te verklaren zijn door het feit dat ik ook wel
geïnteresseerd ben in andere religies, maar toch niet expliciet op zoek ben
naar een ander geloof. Ik zie de verhalen uit de bijbel in zijn context. En ik
ga bijna nooit naar de kerk, omdat ik vind dat het er ouderwets aan toe gaat.
Het is meestal niet een gezellig samenzijn onder groot en klein. Kinderen hebben
geen boodschap aan dergelijke eucharistieviering. Volgens mij moet de kerk vernieuwen,
tijden veranderen. Er kan misschien op een andere manier een 'samen zijn' plaatsvinden waar kinderen, jongeren en volwassenen zich welkom voelen.
Bron: dialoogschool, 2015
Via deze link kan je het zelf testen.
Een eerste fragment dat me aansprak was dat van opvoedster Marie. Ze zei dat ze het haar job vindt om te geloven in haar jongens en hen te steunen ondanks wat dan ook. Met geloven bedoelt ze ook dat wanneer iets heel moeilijk is voor iemand, zij steeds aan de zijlijn zal staan en zeggen;" Komaan, je kan het!" Zo groeit hun zelfvertrouwen en hun geloof in zich zelf.
Getuigenissen Don Bosco en Joël De Ceulaer.
Hieronder vind je een paar fragmenten uit getuigenissen van mensen die bij Don Bosco werken.Een eerste fragment dat me aansprak was dat van opvoedster Marie. Ze zei dat ze het haar job vindt om te geloven in haar jongens en hen te steunen ondanks wat dan ook. Met geloven bedoelt ze ook dat wanneer iets heel moeilijk is voor iemand, zij steeds aan de zijlijn zal staan en zeggen;" Komaan, je kan het!" Zo groeit hun zelfvertrouwen en hun geloof in zich zelf.
Ik heb vroeger ook gewerkt met kinderen en jongeren
in een problematische opvoedingssituatie en weet hoe moeilijk het kan zijn om
jongeren ervan te overtuigen dat zij datgene wat voor hen onmogelijk lijkt toch
te kunnen waarmaken. Telkens opnieuw de kracht vinden om die jongeren bij te
staan is alleen maar mogelijk door in hen te blijven geloven. Ook Stef, een
leerkracht bij Don Bosco spreekt over telkens opnieuw beginnen met een schone
lei of de jongens telkens weer nieuwe kansen geven, ook al was het de vorige
keer niet zo goed (Don Bosco, 2013).
Een tweede fragment komt ook van Stef waarin hij vertelt dat ‘geloven nooit af is’. Eigenlijk was ik een beetje gerustgesteld door dit fragment, want soms kan ik zo hard twijfelen aan mijn geloof in God dat ik denk dat ik niet meer geloof in hem. En dat is beangstigend, maar waarom? Ik ben ook voortdurend op zoek en mijn geloof is zeker geëvolueerd naar een meer kritisch geloof (Don Bosco, 2013).
Bij Joël De Ceulaer spreekt het volgende me enorm aan;
"God als een collectieve eigenschap. Een hersencel is niet intelligent maar onze hersenen
wel: die hebben ook een bewustzijn. Een watermolecule is niet nat maar een heleboel watermoleculen zijn dat wel, ze emergeren die eigenschap. Een mens is niet goddelijk maar als collectief zijn wij in staat om vooruitgang te boeken, ook morele vooruitgang. Kijk bijvoorbeeld naar 'het verdrag van de rechten van de mens (De Ceulaer,2008)."
Hier lijkt het alsof de mensheid God is of voor God speelt. Een andere dimensie? Stof om over na te denken!
Wat is geloven voor mij? Wie is God voor mij?
Geloven is voor mij weten dat ik steun kan vinden bij God
wanneer ik het moeilijk heb. Maar geloven is ook een goed mens proberen te zijn, het
goede in andere mensen blijven zien en naar boven halen, hen blijven helpen of steunen hoe moeilijk dit soms
is.
Ik geloof niet helemaal in God als de schepper van alles. Ik geloof in een wereld die tot
stand gekomen is door de evolutie én door God.
Voor mij is God iets, iemand boven ons dat/die niet tastbaar is. Maar God zit ook in de mooie dingen in het leven, in de natuur, in de mensen, ....
Bronnenlijst
Dialoogschool. (2015, 1 september). De PKG-schaal [Online video]. Geraadpleegd op 21 december 2015 via https://www.youtube.com/watch?v=FLchfB7Xz94
Dialoogschool (2015). Identiteitsonderzoek. Geraadpleegd op
21 december 2015 via http://www.identiteitsonderzoek.be/pkg/
Don Bosco. (2013, 23 januari). Don Bosco gelooft [Online video]. Geraadpleegd op 21 december 2015
via https://www.youtube.com/watch?v=nBp9vrp_E20
Knack tv. (2008, 12 november). Joël de Ceulaer: De zin van het leven. Geraadpleegd op 21 december
2015 via https://www.youtube.com/watch?v=Z-cVoLysqEk
Het is een illusie te denken dat we altijd gelukkig kunnen en moeten zijn. Het absolute geluk bestaat niet, dat is iets wat de reclamewereld ons wil doen geloven. Kunnen we dan niet gelukkig zijn? Tuurlijk wel. Gewoon je goed in je vel voelen, in evenwicht met jezelf zijn en hierdoor gewoon genieten van er te zijn, van wat je ziet, hoort, voelt, ruikt,... is in principe genoeg om je "gelukkig" te voelen.
BeantwoordenVerwijderenInderdaad, GELUK wordt ons opgedrongen door de reclamewereld. Alles moet perfect zijn om gelukkig te zijn. Als vrouw moet je er goed uitzien. Je moet een carrière, de kinderen, het huishouden combineren en dan moet je nog tijd hebben voor hobby's. In onze hectische samenleving is het een kunst jezelf te blijven en te doen wat je belangrijk vindt zonder je te veel te laten beïnvloeden. Gelukkig zijn er steeds meer mensen die beseffen dat op het ideaalbeeld van 'gelukkig zijn' moet gereageerd worden.
VerwijderenBedankt voor je reactie!
Mijn grootouders twijfelden niet aan hun geloof. Dat zouden ze nooit gedurfd hebben. De vrees voor de hel was veel te groot. Mijn ouders zijn beiden heel gelovig opgevoed en zij op hun beurt hebben mij een christelijke opvoeding gegeven. Maar zowel bij hen als bij mij is dat geloof ondertussen al heel wat minder diep. De vrees voor hel en verdoemenis is er niet meer en je wordt automatisch kritischer. Om het cru te zeggen: "de wetenschap heeft de Bijbel ingehaald". Het is niet meer nodig te geloven dat er een God is die de wereld geschapen heeft in 7 dagen, dat hij Zijn Zoon gestuurd heeft om ons te bevrijden van zonden, dat... Eigenlijk ben ik klaar om atheïst te worden. Maar... ik kan het niet. Ik kan mijn geloof niet zomaar afzweren, dat zou aanvoelen als verraad. Een kaarsje om 'Ons Lieve Vrouwke' te bedanken, een palmtakje in mijn auto als bescherming, ik blijf toch veel geloviger dan ik vaak besef.
BeantwoordenVerwijderenGeloven is een voortdurende zoektocht. Twijfelen is niet erg, het hoort erbij. Is er iets of iemand? Waarom geloven? Ik vind het heel moeilijk om hier een antwoord op te geven. Geloven krijgt een heel andere invulling vandaag. Je wordt soms raar bekeken als je zegt dat je gelooft in God. We weten meer dankzij de wetenschap en kunnen ons niet meer -zonder na te denken- overgeven aan een bepaald geloof. Toch hou ik vast aan mijn geloof in God en Jezus, het biedt me steun. Ik heb soms ook het gevoel dat ik niet christelijk genoeg ben, maar dit is individueel. Bij vorige generaties was je ongelovig als je niet naar de kerk ging. Nu ben je wijs en kritisch.
VerwijderenEn het is inderdaad soms sterker dan jezelf. Een kruisje maken voor we op reis vertrekken is geen bijgeloof, maar een geloven in bescherming. Een dankgebedje op het einde van een mooie dag.
Heel tof dat je gezin en lief hebben, uw geluk vormen, samen met de natuur, muziek en kunst. Waarschijnlijk moet je vaak wel je mannetje staan tussen 4 jongens. Je geniet, net als ik, van de kleine dingen in het leven.
BeantwoordenVerwijderenDag Elske, bedankt voor je reactie.
VerwijderenEen gezin met 4 jongens (vooral de 3 kleine) is soms zwaar, maar het geeft zo'n warm gevoel vanbinnen als ik en mijn man af en toe tegen elkaar zeggen;"Het zijn toch schatjes." Wanneer ze ons spontaan een knuffel geven, bij ons in bed komen liggen, ... De kleine dingen in het leven...
Als ik zou moeten antwoorden op wie of wat zin geeft aan mijn leven? Dan zou dit zeker niet mijn geloof in een God zijn...maar het geloof in mijn ouders, familie, vrienden en mensen rondom mij die mij helpen elke dag op weg te gaan in het leven. Dat ik mensen rondom mij heb die mij graag zien dat maakt mij gelukkig en dat ik er op mijn beurt voor hen kan zijn. Dat is liefde!
BeantwoordenVerwijderenGod...wat is dat? Iets? ...Zo moeilijk te beschrijven!
Dat er ooit een figuur als Jezus zal geweest zijn geloof, daarin geloof ik heel vast. De Bijbelverhalen heb ik nooit letterlijk geloofd, maar altijd de mooie symbolen meegedragen, want dat is wat ze eerder vertellen!!
Maar ook vandaag denk ik dat er nog mensen zijn die "het" verschil maken, die een beetje Jezus zijn in ons leven.
Dat iedere kerk ouderwets is zou ik zeker niet durven zeggen. Daarvoor moet je zeker eens naar Ten Bos in Erembodegem gaan en ontdekken! Heel veel jonge gezinnen zie je daar!
En net zoals jullie vind ik de symbolen, als een kruisje geven, palmtakje in auto en kaarsje doen branden nog steeds belangrijk! Symbolen die mijn ouders mij leerden en nu nog altijd in mijn hart draag!
Geloven in de mensen....
Katleen
Dag Leentje,
VerwijderenInderdaad, mensen die handelen zoals Jezus zijn er vandaag zeker nog en dat doet deugd. Ik geloof ook in het bestaan van Jezus en zie de symboliek in de aloude verhalen uit de Bijbel. God is ontastbaar en toch geloof ik in hem. Ik heb het ook meegekregen in mijn opvoeding en kan en wil het niet loslaten.
Ten Bos in Erembodegem ken ik, dat is een uitzondering! Prachtig wat ze daar doen in de Kerk, dat is waar. Jammer dat er zo weinig Kerken en pastoors zijn.
Toen wij, een paar jaar geleden in Engeland waren, bezochten we ook kerken, weliswaar Anglicaanse-. Daar was een kinderhoekje voorzien met boeken, speelgoed en knutselmateriaal, waar de kinderen onder begeleiding hun eigen eucharistie vierden. Ook heel leuk! Maar niet iedereen wil mee in vernieuwing en het vergt ook veel engagement van mensen.
Ik kan duidelijk opmerken dat je gezin op de eerste plaats komt en dat zij jouw leven zin geven en ook voor je geluk zorgen. Ik kan mij ook geen leven inbeelden zonder mijn gezin en zij geven mij ook geluk in dat leven.
BeantwoordenVerwijderenIk begrijp dat je niet naar de kerk gaat omdat het er ouderwets aan toe gaat. De kerk is steeds sober en donker ingericht en het is er ook koud. Het nodigt niet uit om gezellig samen te komen. Alsook de teksten en de liederen mogen aangepast worden aan de hedendaagse tijd. Er moet serieus over gereflecteerd worden om de boodschap te begrijpen achter een verhaal en hier hebben de kinderen ook niets aan.
Dag Esmeralda,
VerwijderenBedankt voor je reactie. Een kerk naar het voorbeeld van 'Ten Bos' in Erembodegem of de Engelse kerken (in onze buurt) zou welkom zijn. Ik en mijn man vertellen onze jongens wel over Jezus en de symboliek die achter de prachtige verhalen zit. Ze gaan ook naar een katholieke school. Maar naar de kerk gaan in onze buurt doen we bijna niet omdat de tijd is blijven stilstaan.